Maryja działa w moim życiu Przedstawiamy sylwetkę kolejnego Apostoła Fatimy. Jego historia pokazuje, że powinniśmy się stale modlić o dostrzeżenie i zrozumienie znaków, drogowskazów, jakie stawia w naszym życiu Pan Bóg i Jego wysłannicy. Ich właściwa interpretacja prostuje nasze ścieżki i zbliża do tajemnicy zmartwychwstania.
Dominik Wize, grafik komputerowy ze Słupna koło Radzymina, tak wspomina swoją młodość:
– Kiedyś nie rozumiałem słów Jezusa, że „trzeba się powtórnie narodzić” (J 3, 5–7). Podobnie dzisiaj – młodzi ludzie tego nie pojmują. Ale oni zwyczajnie nie szukają. Trzeba się zwrócić w odpowiednią stronę, rozbudzić w sobie duchowość. Inaczej będą mieli wrażenie, że się czołgają, a nie idą.
Łaska Boża dotknęła pana Dominika podczas pielgrzymki, to był przełom w jego życiu. A zwrócił się w stronę… Maryi.
– Od pięciu lat zachowuję abstynencję papierosową i alkoholową. Widzę tu konkretne wsparcie Maryi, bo zaczęło się to w Loreto. Matka Boża zaprowadziła mnie do Jezusa; zrozumiałem swoją religię, swoją wiarę. A pojechaliśmy tam z żoną, aby uprosić łaskę potomstwa, było bowiem kilka przypadków, że rodziny bezdzietne otrzymały takie błogosławieństwo. Żadne in vitro w naszym przypadku nie wchodziło w rachubę. Ale działanie Boga było zupełnie inne: uświadomiłem sobie, że mój nałóg jest problemem mojego życia, niszczy moje małżeństwo, a żona cierpi przeze mnie, więc muszę się zmienić. Pogodziliśmy się ponadto z brakiem dzieci, zrozumieliśmy, że taka jest wola Boga. Przestało to dla mnie być ciężarem.
Staram się pogłębiać swoją duchowość, czytam broszury, które otrzymuję w ramach Apostolatu Fatimy, cały czas nie mogę się rozstać z książką „O naśladowaniu Chrystusa” Tomasza à Kempis…
W życiu nie ma przypadków, są tylko znaki – tak też pan Dominik odczytuje fakt, że kościół pw. Matki Bożej Fatimskiej stoi na jego rodzinnej ziemi:
– Moja siostra, katechetka, osoba bardzo głęboko wierząca, przekazała zakonowi michalitów ziemię, którą odziedziczyła po mamie; powstał na niej kościół pw. Matki Bożej Fatimskiej, tuż obok mojego domu. To było votum za ocalenie mnie i czterech sióstr po tym, jak ojciec umarł w 1962 roku. Miałem wówczas 6 lat, a najmłodsza siostra 2,5 roku. Mama resztę życia poświęciła nam, zmarła w 1993 r. Wierzę w to, że Maryja działa w moim życiu. Jest wiele na to znaków. Przez całe życie zresztą czułem kontakt z Matką Bożą, to do niej zawsze się zwracałem.
Jestem z pokolenia JPII, urodziłem się w 1956 roku i miałem szczęście przygotowywać baner „Żołnierze AK z rodzinami” pisany solidarycą, pokazany na prywatnej audiencji u Ojca Świętego w 1983 roku oraz ręcznie pisany list, który był wręczony bł. Janowi Pawłowi II w 1991 roku na spotkaniu z młodzieżą w Częstochowie.
Równo 15 lat temu przy Instytut Ks. Piotra Skargi powstał Apostolat Fatimy – duchowa rodzina gromadząca się wokół Orędzia Matki Bożej, przekazanego ponad sto lat temu trojgu pastuszkom w portugalskiej Fatimie. Początkowo kilkaset osób oddanych głoszeniu tego Orędzia zaczęło wspierać Instytut regularnymi datkami i modlitwą.
Jedną z pierwszych osób, które odpowiedziały na to wezwanie Maryi, jest Pani Marianna Nowak z Płocka. Zadzwoniliśmy do niej, aby chwilę porozmawiać i pogratulować niesamowitej wytrwałości w głoszeniu przesłania Fatimskiej Pani.
Swoimi przeżyciami związanymi z udziałem w Apostolacie Fatimy oraz pielgrzymką do miejsca Objawień Matki Bożej podzielił się z nami Pan Zbigniew Chlebowski ze Świdwina.
Czytając w „Przymierzu z Maryją” wypowiedzi uczestników wcześniejszych pielgrzymek do Sanktuarium w Fatimie wielokrotnie myślałem sobie, jak dobrze byłoby, gdybym i ja mógł tam pojechać. Zaraz jednak przychodziła refleksja, że to nie jest prawdopodobne, by przy tak dłużej ilości Apostołów Fatimy akurat na mnie trafił los. Tym większa była moja radość, gdy się okazało, że jednak jedziemy do Fatimy.
Są katolikami, czcicielami Matki Bożej, Apostołami Fatimy… Światła swej wiary nie chowają „pod korcem”. Żyją nią na co dzień, nie wstydzą się jej, są animatorami życia religijnego w swych parafiach czy środowiskach. Dają świadectwo Prawdzie. W tym dziale naszego pisma będziemy przybliżać ich sylwetki. Dziś prezentujemy jedną z tych wyjątkowych osób.
Aleksander Kajak został Apostołem Fatimy dwa lata temu. Od 2000 roku jest emerytem, ale podczas „jesieni życia” bynajmniej nie próżnuje: organizuje dla parafian pielgrzymki po sanktuariach w Polsce, które – jak mówi – są zawsze maryjne, jako wolontariusz pełni funkcję prezesa Biura Radia Maryja w Szamotułach.
